Tym artykułem kontynuujemy serię poświęconą metodom i konsekwencjom sprawowania władzy w organizacji.

 

4. Warto przewidywać działania tych, nad którymi rozciągamy (lub mamy zamiar rozciągnąć) swoją władzę. Takie działanie powinno być permanentne. Marzenie każdego wojskowego to przewidzieć co zrobi przeciwnik. W biznesie jest bardzo podobnie. Zdolność trafnego przewidywania zdarzeń bardzo ułatwia kierowanie.

 

W ramach takiego przewidywania rozpoznajemy zbiory możliwych posunięć interesujących nas osób i szacujemy prawdopodobieństwa ich wystąpienia. Jest to bardzo kształcąca działalność. Dzięki niej:

gimnastykujemy swój umysł

uczymy się naprawdę rozumieć ludzi i zespoły którymi kierujemy

nie eksperymentujemy („na żywca”) na podwładnych, a własne pomysły starannie sprawdzamy.

 

Trafne przewidywanie zachowań podwładnych:

bardzo zmniejsza ryzyko nietrafnych działań własnych

pozwala na dobór optymalnych środków działania

umożliwia wyprzedzanie zjawisk i daje istotna przewagę strategiczną

budzi, w konsekwencji wynikających z niego działań, respekt i szacunek.

Można wyróżnić dwie skrajności stylu sprawowania władzy:

władza siłowa

władza finezyjna.

 

Władza stosowana siłowo polega na tym, że zmuszamy podwładnych do posłuszeństwa za pomocą wyraźnej przewagi stanowiska, pieniędzy, siły bezpośredniej (np. ochroniarze), istotnych informacji … Warto sobie jednak uświadomić, że ten sposób budzi silny opór i w przeszłości wielu siłowych dyktatorów kończyło swoją karierę (a często także i żywot) w mało atrakcyjny sposób.

 

 

Bardziej skuteczny sposób sprawowania władzy polega na tym, że przewidujemy to, co podwładny będą myśleć, czuć i robić w określonych sytuacjach. Działania takie przypominają wielowariantową analizę szachową. Jest ona tylko dużo bardziej skomplikowana. Warto takie analizy regularnie robić.

 

5. Warto wykorzystywać konflikty i spory pomiędzy podwładnymi do ponownego odświeżenia w ich świadomości, tego że to my mamy władzę. Niezależnie od tego, czy taki spór stwarza lub nie stwarza dla rządzącego zagrożenie, jest to doskonała okazja do tego, by zademonstrować swoje możliwości. Władza, jeśli ma być trwała musi być „odświeżana” w świadomości odbiorcy władzy. Bez tego może on o niej zapomnieć i ją naruszyć. A to rodzi niepotrzebne ryzyko.

 

Jeśli umiemy skutecznie rozwiązywać, powstające pomiędzy podwładnymi, spory, to w ten sposób demonstrujemy w bardzo elegancki i jednocześnie przydatny sposób, fakt że mamy władzę.

 

Nie znaczy to oczywiście, że trzeba likwidować wszystkie spory własnoręcznie. Jednak są one doskonałą okazją by zademonstrować władzę. Są doskonałą okazją do przeprowadzenia „dodatkowych manewrów” mających na celu utrwalanie i rozszerzania posiadanej już władzy.

 

6. Poprzez nagradzanie bezpośrednich podwładnych wzmacniamy ich lojalność wobec siebie. Skuteczna strategia nagradzania i karania jest obszernym tematem i nie ma dla niej miejsca w tym artykule. Jeśli robimy to dobrze, to dostajemy właśnie ten efekt. Warto tu zwrócić uwagę na fakt, że wśród bezpośrednich podwładnych mogą być nasi rywale. Jeśli tak właśnie jest, wtedy proces skutecznego nagradzania się komplikuje.

 

Ze względu na proces sprawowania władzy, cała sztuka polega na tym, żeby bezpośredni podwładni czerpali korzyści z sytuacji jaka jest a tracili kiedy sięgają po nasze stanowisko lub zachowują się w szkodliwy (dla nas) sposób.

 

7. Warto ochraniać słabszych podwładnych przed nieuzasadnionymi naciskami i atakami innych. Jest to kolejny sposób, w jaki możemy demonstrować, że mamy władzę. Nieuzasadnione używanie władzy, jest traktowane jako jej nadużywanie i źle oceniane. Dlatego należy ją demonstrować w uzasadnionych przypadkach. Ochrona słabszych a zwłaszcza niesłusznie krzywdzonych słabszych jest bardzo dobrą okazją do takich działań. W ten sposób zdobywamy zwolenników wśród tych, których bezpośrednio ochraniamy i tych, którzy się z nimi utożsamiają.

 

c.d.n.

 

 

Kazimierz F. Nalepa