Autor: Michał Rębecki

W Ulu nastała Era Wiedzy.Wprowadzono zintegrowany System Zarządzania Wiedzą (Knowledge Managament). Zaczęto zbierać, przetwarzać, produkować i dystrybuować wiedzę modelującą działania strategiczne i operacyjne każdej pszczoły. Odtąd wzrosło tempo transformacji Ula do wyzwań czasu. Płynęły szerokim strumieniem informacje, transferowane procesy z wszelkich możliwych źródeł w to miejsce w Ulu, gdzie akurat były potrzebne. Płynęła wiedza z codziennych doświadczeń pszczół, praktyki przodownic pracy i błędów trutniów. Cały Ul aż huczał w pozoru chaotycznej, a w gruncie rzeczy celowej, zorganizowanej i coraz bardziej efektywnej współpracy przy produkcji miodu. Pełną parą szło przetwarzanie zmiennych zasobów nektarowych łąki na potrzeby własne i pasibrzuchów z kraju Wiślan. Ul jawił się być jednym organizmem, jedną osobą dojrzałą i produktywną, doskonałą maszynerią o własnej odrębnej tożsamości…

A zaczęło się tak skromnie od jednej pszczoły, która zapragnęła pokochać siebie, dawać i brać od innych to, co potrzeba. Postanowiła się dobrze przygotować i zebrać kapitał. Żeby dowiedzieć jak robić najlepszy miód stażowała przez czas jakiś w innym ulu. Popełniła tam tysiące błędów i odniosła tysiące sukcesów. Zbierała doświadczenia. Szukała takiego miejsca w biznesie, w którym jej potencjał mógł rozkwitnąć. Szukała i znalazła. Wiele się nauczyła. Nauczyła się, że bez współpracy i pomocy innych pszczół nie da rady, coś spieprzy, coś niedopatrzy, coś zaniedba, coś przedobrzy. Zrozumiała, że sukces jest rezultatem komplementarnie uzupełniania się wielu różnych pszczelich talentów. Korzystała z pomocy i doświadczeń pszczół-coachów. Nauczyła się też mądrze dawać. Była zdeterminowana i miała szczęście gdyż zaopiekowała się nią dobra Królowa. Dobra Królowa była mądra i przewidująca. Myślała strategicznie. Odnajdowała utalentowane pszczoły, wychowywała je udzielając pomocy w realizacji ich możliwości. Szczególnie zdolne szykowała na swoje następczynie, przekazywała im wiedzę. Wiedziała, że kiedyś jej czas minie i trudno będzie znaleźć dobrego następcę w innych ulach. Wiedziała, że Królowych Uli w świecie pszczół jest bardzo mało, a te które są mają najczęściej swoje ule.

Pewien mędrzec rzekł: „Królowa ula to zupełnie inny gatunek pszczoły. To istny rarytas.

Bywa, że Ul szuka sobie nowej lepszej królowej poza własnym ulem, na zewnątrz. Chce by nim pokierowała, by go nauczyła sztuki zrównoważonej transformacji dla maksymalizacji osiągnięć. Gdy nowa królowa trafia do takiego ula kształtuje go na swoją modłę, a ul kształtuje ją. Gdyż jedno bez drugiego istnieć nie może.

Królowa całkiem nowy ul tworzy od podstaw, wychowuje, kreuje go i siebie w nim jednocześnie. Jest to Królowa Twórca – Creatura Maxima.”

Nim jednak Królowa staje się sobą, nim jest zdolna do stworzenia swojego pierwszego ula musi dojrzeć, dorosnąć do siebie samej. Musi stać się produktywną. Zagląda prosto w oczy swojej nieproduktywności w której:

- tylko bierze nic nie dając, jest niczym truteń i poganiacz innych pszczół (charakter biorący), 

- tylko daje nic nie biorąc zamęczając się dla dobra innych pszczół aż do utraty sił (charakter przyjmujący),

- tylko gromadzi księgując plastry miodu nie karmiąc nim jednak młodych (charakter ciułacza),

- tylko handluje sobą starając się uzyskać najwyższą cenę, wartość na rynku stając się pyszną demagożką, szarą nieświadomą masą prowadzącą ul i siebie do nikąd (charakter merkantylny).

Królowa powstaje z wielu elementów, które łączy w jeden sprawny produktywny wewnętrzny system (Knowledge Management), ale nie przypadkiem, tylko dzięki swojej determinacji, pracy nad sobą, umiłowaniu prawdy, innym pszczołom oraz mocom, które spotkała na drodze swojej wędrówki.

Naszej Królowej się udało. Osiągnęła cel. Zintegrowała chaos. Poznała swój niezmienny rdzeń tożsamości, potrafiła na bieżąco integrować wiedzę i na jej bazie rozwijać oryginalny arsenał przeróżnych środków twórczej ekspresji. Potrafiła się adekwatnie znaleźć w bardzo wielu, czasem zaskakujących, sytuacjach. Potrafiła być elastyczna, różna w zachowaniach zewnętrznych pozostawać stale sobą we wnętrzu.

Stanęła na czele Ula w sobie mając aktywne i zrównoważone procesy: wiedzy, wiary i miłości.

Dyscyplina

Koncentracja

Determinacja

Aktywność

Pełne zaangażowanie

Wyczuwanie samego siebie

Wrażliwość na siebie tak jak na swoje dziecko czy samochód

Obiektywizm

Zdolność widzenia rzeczy takimi jakimi są, oddzielanie ich obrazu od własnych pragnień i obaw. Przezwyciężenie narcyzmu w którym człowiek przeżywa jako realną tylko tą rzeczywistość, która istniej w nim samym. Marzyciel jest pozbawiony możliwości obiektywnego spojrzenia na świat zewnętrzny

Pokora

Wyzwolenie się z marzeń z dzieciństwa o wszechwładzy i wszechpotędze

Posługiwanie się rozumem

Operowanie z pozycji miłości

Występuje bezpośrednia zależność między zdolnością kochania (prywatnie) i produktywności w innych dziedzinach.

Wiara

Pewność i stałość przekonań przepajająca całą osobowość mająca źródło w produktywnej działalności, we własnym przeżyciu, w zaufaniu we własne myśli, obserwacje, osądy, w trwałość istnienia własnego ja, sedna własnej tożsamości. Wiara w siebie jest warunekiem podejmowania zobowiązań, a życie zgodnie z zasadami wiary w/w rozumieniu jest tożsame z życiem produktywnym

Odwaga

Sprzeniewierzenie się swojej wierze uruchamia błędne koło destrukcji

Wizja

Uzasadniony cel poszukiwań i dążeń

Królowa weszła w Erę Wiedzy przewidzianą przez filozofów, futurystów. Erę stającą się coraz bardziej rzeczywistością, praktyką i doświadczeniem biznesowym XXI wieku. Strukturą mentalną organizującą pszczele zespoły i pojedyncze pszczoły.

Naszej Królowej w procesie wyłaniania się pomogły inne pszczoły - „coachowie twórczości” pokazując drogę i zadając wiele pytań. Warto abyś przynajmniej na niektóre również i ty odpowiedział(a)

Co jest we mnie stałe? (uzyskasz lepsze efekty gdy uprzednio narysujesz na kartce A4 na kolorowo obraz: „To co jest we mnie stałe”)

Co to jest dla mnie miłość? (narysuj obraz „Moja Miłość” i odpowiedz go sobie lub innym)

Co w sobie muszę polubić, oswoić, pokochać?

Co to jest dla mnie wiara? (narysuj obraz „Moja Wiara”)

Co muszę robić, aby moja wiara rosła?

Co muszę jeszcze o sobie wiedzieć, żeby być osobą produktywną?

Co to jest dla mnie realność? (narysuj obraz „Realność”) i

Co teraz muszę konkretnie zrobić żeby się stać Sobą Samym-Osobą Produktywną?

Przeznacz na to minimum godzinę a zyskasz więcej niźli czytając kilka, skądinąd mądrych, poradników biznesowych.

Artykuł został zainspirowany teorią charakterów Ericha Fromm’a, koncepcją Zarządzania Wiedzą, Koncepcją Pracy ze Słowem oraz własnymi doświadczeniami autora.